Meditatie
Toen Daniel te weten kwam dat dit bevelschrift ondertekend was,
ging hij zijn huis binnen. Nu had hij in zijn bovenvertrek open
vensters in de richting van Jeruzalem. Op drie tijdstippen per dag
ging hij op zijn knieën en dankte hij voor het aangezicht van zijn
God, precies zoals hij voordien gedaan had.
Daniel 6, vers 11
Vaste momenten om God te zoeken en te aanbidden zijn waardevol. Ze helpen om koers te houden in je leven, ook in je leven met God. Denk aan het houden van stille tijd voor jezelf, aan het samen lezen van de Bijbel en bidden bij de maaltijden, of aan de vaste gewoonte om op zondag naar de kerk te gaan. Het is geen wet dat je dit allemaal moet doen. Je verdient er je redding niet mee. Maar al die gewoonten brengen wel de heilzame invloed van God in ons leven. Ze bemiddelen Gods heil aan ons. Wij hebben als mensen nu eenmaal patronen in ons gedrag nodig, willen we goed kunnen functioneren. En dat geldt ook voor de omgang met God.
Goede gewoonten zijn op de één of andere manier kwetsbaarder dan slechte gewoonten, is mijn ervaring. Je raakt ze makkelijker kwijt. Gewoonten die te maken hebben met God en geloof lijk je bovendien nog sneller te verliezen. Afleiding is er veel in onze samenleving. Vermoeidheid vlak voor het slapen gaan kent iedereen, en tegenwoordig is deze niet alleen fysiek maar zeker ook mentaal.
Het voorbeeld van Daniel laat zien dat we onszelf niet zomaar als slachtoffer van de omstandigheden mogen gedragen. Hij had een goede gewoonte om elke dag God te danken. Die gewoonte had hij ingevuld met een knielende houding en ook open ramen in de richting van Jeruzalem. Twee fysieke ondersteuningen van zijn gebedsleven. Zijn goede gewoonte om God drie keer per dag te danken werd illegaal. Een wet van de Persen en de Meden verbood wat hij deed. Hij werd echter geen slachtoffer van die omstandigheden, maar bad als altijd tot God. Hij koos ervoor om de druk te weerstaan omdat hij God als hoogste Heer kende en erkende.
Daar zit voor ons een sleutel. Wanneer we de omstandigheden zomaar over ons laten regeren, zoals bijvoorbeeld de druk van onze agenda, zeggen we eigenlijk met ons gedrag dat die agenda heer is over ons leven. Wanneer we afleiding via onze telefoon of wat er ook maar is gewoon over ons heen laten komen, geloven we niet dat onze Heer machtiger is dan alle machten en krachten die ons wegtrekken bij Hem vandaan. Natuurlijk blijft de agenda er en ook de telefoon. Maar het is onze roeping om al die dingen ondergeschikt te maken aan de Allerhoogste. Zoals Daniel ook de wet van de Meden en de Persen ondergeschikt maakte aan God. Als eerste stap daarin kun je beginnen door je agenda met God te bespreken, die aan Hem voor te leggen en Hem de ruimte geven om daarover gezag te hebben. En waarom dan ook niet over je telefoon, en over al die andere dingen die je leven beheersen. Als je dit gaat doen, begin je te merken hoe bevrijdend God kan handelen in ons leven en hoeveel rust ervanuit gaat als je niet meer geleefd wordt door al die dingen.
De vakantieperiode kan zomaar een goed moment zijn om deze weg op te gaan. Een moment in het jaar om nieuw ritme te vinden. Een heilzaam ritme met God. Dat wens ik eenieder toe.
ds. J.A. van den Berg