Meditatie
Toen zij dan de middagmaaltijd gebruikt hadden, zei Jezus tegen
Simon Petrus: Simon, zoon van Jona, hebt u Mij meer lief dan
dezen? Hij zei tegen Hem: Ja Heere, U weet dat ik van U houdt.
Hij zei tegen hem: weid Mijn lammeren.
(Johannes 21: 15)
Petrus
Graag wil ik in de komende meditaties steeds een van de twaalf
apostelen bespreken. We beginnen met de bekendste: Petrus.
In de bijbel treffen we vier lijsten aan waarin de twaalf apostelen
genoemd worden: Mattheus 10: 2-4; Markus 3: 16-19; Lukas 6:
13-16 en Handelingen 1: 13
De namen van de apostelen zijn: Simon (Petrus), Andreas,
Jakobus, Johannes, Filippus, Bartholomeüs, Mattheüs (Levi),
Thomas, Jakobus (zoon van Alfeüs), Simon, Judas (Lebbeüs of
Thaddeüs) en Judas Iskariot.
Als we kijken naar deze lijsten, dan staat Petrus altijd vooraan. Hij
is blijkbaar de belangrijkste. Snel na Petrus worden Andreas,
Jakobus en Johannes genoemd. Deze vier zijn de eerste discipelen
geweest die Jezus riep. Vier vissers en twee keer twee broers.
Simon en Andreas waren broers en Johannes en Jakobus waren
broers. Deze vier komen uit dezelfde plaats (Kapernaüm) en
waren waarschijnlijk al lang vrienden van elkaar. Drie van deze
vier behoren tot de meest nabije vrienden van Jezus: Petrus,
Jakobus en Johannes. Zij waren aanwezig op de berg der
verheerlijking en in de hof van Gethsémané liepen ze een stukje
met Jezus mee dieper de hof in.
Simon was een hele gewone naam die veel voor kwam in die tijd (denk aan ‘Simon de melaatse’ of aan ‘Simon van Cyrene’). Er waren twee discipelen met de naam Simon (Simon Petrus en Simon de Zeloot). De geboortenaam van Simon Petrus was Simon Bar Jona wat betekent: Simon, zoon van Jona. De vader van Simon heette Johannes (Jonas of Jona). Verder weten we niets van de ouders van Simon.
Jezus noemde Simon ook ‘Petrus’. Deze discipel wordt soms Petrus genoemd en soms Simon. Petrus was een soort bijnaam. Petros betekent ‘een stuk rots’, ‘rotssteen’. Het Aramese woord voor Petrus is Kefas. In Johannes 1: 42-43 wordt de eerste ontmoeting van Jezus met Simon beschreven: ‘Jezus keek hem aan en zei: U bent Simon, de zoon van Jona; u zult Kefas genoemd worden, wat vertaald wordt met Petrus.’ Vanaf dat moment was ‘Rots’ de bijnaam van Simon.
We zien dat Jezus Simon soms Simon noemt en soms Petrus.
Wanneer Jezus Simon bij deze naam noemt, dan is er meestal iets
aan de hand. Vaak moet Simon dan gecorrigeerd, vermaand of
gewaarschuwd worden. We kennen Simon als een impulsief man.
Hij is haantje de voorste, een natuurlijk leider die snel het woord
neemt. Maar hij is ook wat wispelturig. Hij kon snel van gedachte
veranderen. Juist als dat wispelturige naar boven kwam, noemde
Jezus hem Simon. Het lijkt erop dat Jezus hem met de naam
Simon duidelijk wilde maken dat hij bezig was op zijn oude
manier. Dan speelde zijn oude mens de hoofdrol. Dan voerde zijn
zwakke, menselijke natuur de overhand. Wanneer Hij hem Petrus
noemde, prees Hij hem omdat hij dingen deed zoals hij het hoorde
te doen. Dan groeide hij in de genade en mocht de Heilige Geest
zijn leven vernieuwen.
Verder noemt de evangelieschrijver Simon bij zijn oude naam als
het om het aardse, dagelijkse leven gaat. Als het bijvoorbeeld gaat
om zijn huis, dan staat er ‘het huis van Simon’ (Markus 1:29 of
Lukas 4: 38). In Lukas 5 gaat het over het vissen, daar lezen we:
‘Eén van die schepen, dat van Simon was…’
Johannes en Petrus hebben elkaar goed gekend. Waarschijnlijk zijn zij hun hele leven vrienden geweest. Na de uitstorting van de Heilige Geest op het Pinksterfeest, trokken beide vrienden veel samen op. Simon Petrus had een vrouw. We weten dit omdat Jezus in Lukas 4: 38 zijn schoonmoeder genas. Verder schrijft Paulus in I Korinthe 9:5 dat Petrus zijn vrouw meenam op zijn reizen als apostel. We weten niet of hij ook kinderen had. Over zijn gezinsleven vertelt de Bijbel niets.
Hoe is het leven van Petrus geëindigd? We weten dat Jezus tegen hem heeft gezegd dat hij zou sterven als martelaar (Joh. 21: 18- 19) maar de Bijbel vermeldt de dood van Petrus niet. Uit de verslagen van de vroege geschiedenis van de kerk weten we dat hij is gekruisigd. Eusebius haalt het getuigenis van een zekere Clemens aan, die verklaarde dat voordat Petrus werd gekruisigd, hij gedwongen werd de kruisiging van zijn eigen vrouw aan te zien. Toen hij haar zag, terwijl ze werd weggeleid naar de plaats van executie, riep Petrus haar bij de naam en zei: ‘Denk aan de Heer.’ Toen het de beurt van Petrus was om te sterven, smeekte hij ondersteboven te worden gekruisigd, omdat hij zich onwaardig voelde om op dezelfde wijze te sterven als zijn Heer was gestorven.
We leren dat God onze natuurlijke gaven en persoonlijkheid wil
heiligen voor zijn dienst. We leren dat we blijvend van genade
moeten leven. We kunnen zomaar struikelen en vallen in zonde;
ook als we dagelijks dicht bij Jezus zijn. We leren dat God ons wil
gebruiken in zijn koninkrijk en we leren dat een leven met Jezus
niet gemakkelijk en comfortabel is. Petrus heeft veel mogen doen.
Hij gaf leiding aan de vroege kerk, hield na Pinksteren indruk-
wekkende toespraken die velen tot geloof en bekering brachten.
Hij ging op reis om het evangelie te verkondigen. Maar zijn leven
was, net als de levens van de overige apostelen, geen comfortabel
leven. Hij stierf de marteldood aan het kruis en verheerlijkte zo
Christus.
In 2 Petrus 3:18 schrijft hij: Maar groei in de genade en kennis
van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus.
Dat is een
treffende beschrijving van zijn leven. Door de genade en kennis
van onze Heere Jezus Christus is deze Simon de rots geworden, de
grote leider van de vroege kerk.
Ds. C. Hoek